عظم الله لكم الاجر بمصاب سيد الشهداء الامام الحسين عليه السلام
ياحسين بضمايرنه صحنه بيك آمنه
احنه غير حسين ماعدنه وسيلة
يمه ذكريني من تمر زفة شباب
شلون بيه
عرض للطباعة
عظم الله لكم الاجر بمصاب سيد الشهداء الامام الحسين عليه السلام
ياحسين بضمايرنه صحنه بيك آمنه
احنه غير حسين ماعدنه وسيلة
يمه ذكريني من تمر زفة شباب
شلون بيه
ابن العراق :
اقدم لك اخي الكريم احر التعازي بمناسبة فاجعة الطف و اتقدم بمشاركتي معك بقصيدة في هذا الحقل الذي خصصته للشعر الذي قيل في ابي عبد الله الحسين عليه السلام ، وهي القصيدة الخالدة ( عينية الجواهري ) تلك التي كتبت حول ضريح الحسين عليه السلام للشاعر العراقي الكبير محمد مهدي الجواهري . و أضفت لها معنى بعض المفردات لتتم الفائدة .
فارجو قبولها مشكورا .
فداءا لمثواك من مضــجع +++ تنَور بالابلـــــــج الاروع 1
باعبق من نفحات الجنـان +++ روحا ومن مسكها اضــــع 2
ورعيأ ليومك يوم الطف +++ وسقيأ لارضك من مصــرع 3
وحزنأ عليك بحبس النفوس +++ على نهجك النيـّـر المهيــع 4
صوناً لمجدك من أن يُذل +++ بما أنت تأباه من مبـــــدع 5
يا ايها الوتر في الخالدين +++ فذأ الى الان لم يشفـــــع 6
وياعيضة الطامحين العظام +++ للاهين عن غدهم قُنـــّــع 7
تعاليت من مُفزعٍ للحتوف +++ وبورك قبرك من مَفــــزع 8
تلوذُ الدهور فمن سُجّـــــدٍ +++ على جانبيه ومن رُكـّــــع 9
شممتُ ثراك فهبٌ النسيــم +++ نسيمُ الكرامة من بلقـــع 10
وعفٌرتُ خدي بحيثُ استراح +++ خـد ّ تفـرّى ولم يضـــرع 11
وحيثُ سنابكُ خيل الطغــاة +++ جالت عليه ولم يخشــــع 12
وخلت وقد طارت الذكريــات +++ بروحي الى عالمٍ ارفــــع 13
وطفتُ بقبرك طوف الخيــال +++ بصومعة الملهم المبــــدع 14
كأن يداً من وراء الضريــح +++ حمراء مبتورة الاصبــــع 15
مدت الى عالم ٍبالخنــــوع +++ والضيم ذي شرّق ٍمتـــرع 16
تخبط في غابة أطبقــــت +++ على مذنب منه أو مُسيـــع 17
لتُبدل منه جديب الضميــر +++ بآخر معشوشبٍ ممـــــرع 18
وتدفع هذي النفوس الصغار +++ خوفأ الى حرمٍ أمنــــــع 19
تعاليت من صاعقٍ يلتظي +++ فان تدجو داجية يلمـــــع 20
تأرٌم حقدأ على صاعقــات +++ لم تُنئ ضيمأ ولم تنفـــع 21
ولم تُبذر الحبٌ اثر الهشيم +++ وقد حرٌقته ولم تــــزرع 22
ولم تُخل ابراجها في السماء +++ ولم تات ارضأ ولم تدقـــع 23
ولم تقطع الشر من جذمـــه +++ وغلٌ الضمائر لم تنـــزع 24
ولم تصدم الناس في ما هـمُ +++ عليه من الخُلِقِ الاوضـــع 25
تعاليت من فلكٍ قِطـــرهُ +++ يدور على المحور الاوســـع 26
فيابن البتول وحسبي بها +++ ضـــــمانأ على كل ما ادع 27
ويابن التي لم يضع مثلها +++ كمثلك حملأ ولم ترضــــع 28
ويابن البطين بلا بطنةٍ +++ ويابن الفتى الحاسر الانزع 29
وياغصن هاشم لم ينفتح +++ بازهر منك ولم يُـــفــرع 30
وياواصلأ من نشيد الخلود +++ ختام القصيدة بالمطلــــع 31
يسير الورى بركاب الزمان +++ من مستقيمٍ ومن أضلـــع 32
وانت تسيّر ركب الخلـــود +++ ما تستجد له يتبــــــع 33
تمثلت يومك في خاطـــري +++ وردّدت صوتك في مسمعــي 34
ومحصت امرك لم ارتهــــب +++ بنقل الرواة ولم اُخـــــدع 35
وقلت لعل دويٌ السنيـــن +++ باصداء حادثك المفجــــع 36
وما رتّـل المخلصون الدعـاة +++ من مُرسلين ومن سُجٌــــع 37
ومن ناثرات عليك السمــاء +++ والصبح بالشعر والادمـــع 38
وتشريدها كل من يدلــــي +++ بحبل لأهليك أو مقطـــــع 39
لعل لذاك وكون الشجــــي +++ ولوعاً بكل شجٍ مولـــــع 40
لعل السياسة فيما جنـــت +++ على لاصق بك او مــــّدعِ 41
يدأ في اصطباغ حديث حُسين +++ بلونٍ اُريد له ممتــــــع 42
صناعا متى ماترد خطـــــة +++ وكيف ومهما ترد تصنــــع 43
معنى مفردات القصيدة
1- مثواك : المثوى بمعنى المقام والمكان ،، أبلج : وضاء ، مشرق .
2- أعبق : الذي يفوح منه رائحة الطيب .
3- رعيا : حفظا.
- الحبس : المنع ،، نيّر : مايتضح من الطريق ،، مهيع: بيّن .
5- يذل : يُهان.
- الوتر : الفرد ، ، فذا: فريد .
7- طامح : مرتفع ، وطمح في الطلب أي أبعد فيه ،، قنّع : راضين
بالقسم .
8- مفزع : مغيث و ناصر، أو مخيف ،، الحتوف: جمع حتف وهوالموت.
9- تلوذ : اللوذ هو الإستتار ، والاحتصان به .
10- الكرامة : ضد اللؤم ،، بلقع : هي الأرض القفر.
11- عفرت: عفره في التراب أي مرغه فيه ، أو دمسه وضرب به الأرض ،، فرّى : بمعنى انشق ،، يضرع : بمعنى الخضوع والإذلا .
12- سنابك : طرف الحافر ،، جالت : طافت ، جال القو م حوله أي انكشفوا ، ثم كروا ،، يخشع : يخضوع أويتذلل .
13- خلت : ضننت و توهمت ،، أرفع : شرف وعلا قدره .
- صومعة : كجوهرة ،، الملهم : أصيل الرأي ، كامل عظيم ، الكثير الخير والعطاء ،المبدع : الأول الذي لم يسبق ، الغاية في كل شيء .
15- الضريح : القبر .
- الخنوع : الخضوع ،، الذل ، الفجور ،، الضيم : الظلم ،، ذي شرق : ذو ازدهار او ذو طلقة وضوء مترع : الاسراع الى الشر ،الإمتلاء .
17- مسيع : هي التي تذهب في الرعي مع سوء القيام عليها .
18- جديب : الجدوبة عدم الخصوبة ،، ممرع : المريع أي الخصيب .
19- أمنع : الممتنع الأسد القوي ، العزيز في نفسه .
20- صاعق : شدة الصوت ، الصاعقة هي الموت أو كل عذاب مهلك ،، يتلظى : اللظى : النار أو لهبها ، تلظت : تلهبت ،، تدج داجيه : دج أي دب في السير، الداجية هي مظلمة أو أظلم .
21- تأرم : حك اضراسه بعضها ببعض من شدة الغيظ ،، تنء : بمعنى بعدت ، او تبتعد . الموضع البعيد ،، ضيرا : ضر .
22- الهشيم : نبت يابس متكسر .
23- تدقِع : بكسر القاف الهارب والمسرع .
- جذمه : الجذم هو الأصل ،، نملّ : هو الحقد ،، تنزع : اخرجه من مكانه .
2- تصدم : تماثل ، الدفع ،، الأوضع : المنحط القدر والذليل انحطاطا ولؤما وخسة .
- قطر : الناحية او الجانب ،،المحور : العود الذي تدور عليه البكرة .
27- بتول : المنقطعة عن الدنيا إلى الله . وهي فاطمة بنت النبي محمد(ص ( لانقطاعها عن نساء الأمة فضلا ودينا وحسبا .
28- لم يولد مثلك بعد .
29- البطين : الرجل البطين هو العظيم البطن ، ، الأنزع : موضع النزع من الرأس ، وهو انحسار الشعر على جانبي الجبهة .
30- أزهر : ابيض واحسن ، النيّر والمشرق الوجه يفرع : علاهم بالشرف والجمال ، سيد بني فلان (هاشم) ، ينحدر .
31- المطلع : البداية أو الأولى .
32- ركاب : بمعنى راحلة الأبل . ركاب الزمن أي راحلة الزمن ،، مستقيم وأضلع : المستقيم المعتدل ، وأضلع أي المائل بالهوى أو الذي فيه عرض أو إعوجاج .
33- ركب : هم العشرة فصاعد ، والركب أي الراحلة والمجموعة ،، تستجد : بمعنى العجلة.
- تمثلت : عرض مشاهدها .
35- محصت : أي خلص مما يشوبه ،، الرواة : من يروي الحديث أو الحادثة ،، لم أخدع : لم أحتال .
36- دوي : الحفيف وهو نوع من انواع الصوت للنحل والطائر .
37- رتل : الحسن في الكلام ، بمعنى احسن تألي ،، دعاة : الذين يدعون ويرشدون إلى طريق الصواب أو طريق الله ،، سجّع : هو الكلام المقفى ، ونطق بكلام له فواصل ، القاصد في الكلام وغيره .
38- ناثرات : نثره اي رماه متفرقا .
39- يدلي : يعلق .
0- شجى : الشجى أي الحزن ، الذي شغله الهم ،، ولوعا : الشديد الولوع والتعلق ،، مولع : فيه أنواع من الألوان أي سواد وبياض .
1- اصطباغ : تلوين .
2- تبرزة : شيء ظاهر وبارز أي فاق أصحابه فضلا وشجاعة ،، الألمع : الذكي المتوقد المضيء .
3- صَناعا : حاذق ،، ترِد : أي تريد .
الاخ الفاضل عراقي
عظم الله لكم الاجر بمصاب ابي عبد الله الحسين عليه السلام
احسنت بارك الله فيك ونعم ما فعلت بشرح بعض الكلمات
قصيدة اكثر من رائعة
اخوك
ابن العراق
ودعيني
للشاعر جواد جميل
ودّعيني ففي غدٍ يشرب السيفُ وريدي ويحفرُ القلبَ نصلُ
وغداً تذعرين حين ترين الخيلَ في وجهها جنونٌ وقتلُ
وغداً تحملين أشلائيَ الحمراء غِمداً لألف سيفٍ يُسلُّ
وغداً تُنهب الخيامُ وخلفَ النارِ تبكي النسا ويهربُ طفلُ
وغداً لا يَظلُّ من يوم عاشوراء إلّا جراحنا... والرملُ
هاهنا تصرخ الرؤوس الخضيبات ويبكي على صداها النخلُ
وترضُّ الخيولُ صدري فيبكي النهرُ في صمته وتبكي الخيلُ
آهِ يا زينبَ البطولةِ خلّي الصبرَ رمحاً على خيامكِ يعلو
ودعي الدمعَ جمرةً ولهيباً من كُوى الغيب كلُّ آنٍ يَطلُّ
فطريقُ الخلودِ صعبٌ وفيه يفتحُ المرءُ جُرحَهُ أو يذلُّ
احسنت اخي قيصر ذكرتني بجواد جميل
تحياتي لك وله
الاخوة الكرام، السلام عليكم ورحمة الله وبركاته
احببت ان اشارككم الثواب بهذه المساهمه، واسئل الله القبول.
ماقيل في الامام الحسين (ع).
لقد طالعت بدقة حياة الإمام الحسين، شهيد الإسلام الكبير، ودققت النظر في صفحات كربلاء وإتضح لي أن الهند إذا أرادت إحراز النصر، فلابد لها من إقتفاء سيرة الإمام الحسين.
*غاندي، محرر الهند
قدم الحسين للعالم درسا في التضحية والفداء من خلال التضحية بأعز الناس لديه ومن خلال إثبات مظلوميته وأحقيته، وأدخل الإسلام والمسلمين إلى سجل التاريخ ورفع صيتهما. لقد اثبت هذا الجندي الباسل في العالم الإسلامي لجميع البشر ان الظلم والجور لادوام له. وان صرح الظلم مهما بدار راسخاً وهائلاً في الظاهر الا انه لايعدو ان يكون امام الحق والحقيقة الا كريشة في مهب الريح.
* المستشرق الألماني ماربين
حينما جنّد يزيد الناس لقتل الحسين وأراقه الدماء، كانوا يقولون: كم تدفع لنا من المال؟ أما أنصار الحسين فكانوا يقولون لو أننا نقتل سبعين مرة، فإننا على إستعداد لأن نقاتل بين يديك ونقتل مرة أخرى أيضا.
*جورج جرداق، العالم والأديب المسيحي
ان كان الإمام الحسين قد حارب من أجل أهداف دنيوية، فإنني لاأدرك لماذا إصطحب معه النساء والصبية والأطفال؟ إذن فالعقل يحكم أنه
ضحى فقط لأجل الإسلام.
* جارلس ديكنز، الكاتب الإنجليزي المعروف
حقاً ان الشجاعة والبطولة التي ابدتها هذه الفئة القليلة، كانت على درجة بحيث دفعت كل من سمعها إلى اطرائها والثناء عليها لاإراديا. هذه الفئة الشجاعة الشريفة جعلت لنفسها صيتاً عالياً وخالداً لازوال له إلى الأبد.
* السير برسي سايكوس، المستشرق الإنجليزي
:=
السلام عليكم
حبيت اهدي لكم قصيده بعنوان( وجـه الصبـاح علي ليـل مـظلم )للسيد جعفر الحلي .
السيد جعفر الحلِّي
هو السيد ابو يحيى جعفر بن ابي الحسين الحلِّي النجفي،ولد سنة 1277هـ في قرية السادة بالعراق وتوفي في النجف سنة 1315هـ ،كان فاضلا مشاركا في العلوم الإلية والدينية،أديبا محاضرا شاعرا قوي البديهة،حسن العشرة و والسيرة،وله ديوان شعر مطبوع إسمه (سحر بابل وسجع البلابل)،وقد ضاع كثير من شعره الذي كان ينظمه على البديهة.
وجه الصباح على ليل مظلم
:=
للشاعر جواد جميل
آه ، يا ليلة الأسى والدموعِ ، أطفأي في دمِ الطفوف شموعي
ودعيني أعيش في ظلمة الحزن ، فعمري شمس بغيرطلوعِ
وانثري في عيوني الجمرَ وقّاداً ، وخلّي اللهيب بينضلوعي
وامسحي بالسواد لون وجودي فلقد كفّنَ الرمادُ ربيعي
واحمليني لكربلاءَ خيالاً بجناحٍ من عبرةٍ.. وخشوعِ
حيث نحر الحسين ينتظر الماءَ ، ويهفو لرأسهِ المقطوعِ
جراحاته تئنُّ ، فيبكي ألفُ كون ، على الصدى الموجوعِ
والشفاهُ المخضباتُ نجومٌ شاحباتٌ من الظما والجوعِ
وتمنّى (الفراتُ) لو طهّرتهُ قطرةٌ من دماءِ نحر الرضيعِ
يا عيوني أين البكاءُ ؟ ففيضي هذه كربلا وهذا شفيعي
هذه كربلا...وهذي الخيولُ الجُرْدُ تعدو على التريبِ الصريعِ
هذه كربلا...وهذا رسول اللَّه يبكي في ساعة التوديعِ
ليلة الخلد
للسيد مدين الموسوي
لا تتركي حجراً على حجر ****يا ليلة الأرزاء والكدر
صُبّي على الدنيا وما حملتْ ***من نار غيضك مارق الشررِ
وتهتّكي من كلّ ساترةٍ****لم تحفظي ستراً لمنسترِ
لا عاد صُبحك أو بدا أبداً****في ظل وجهك مشرقُ القمرِ
يا ليلةً وقف الزمانُ بها****وجلاً يُدوِّن أروع الصورِ
وقف الحسين بها ومَنْ معه****جبلاً وهم كجنادل الحجرِ
ما هزّهم عصفٌ ولا رعشت****أعطافهم في داهم الخطرِ
يتمايلون وليس من طربٍ****ويسامرون وليس في سمرِ
إلّا مع البيض التي رقصت****بأكفّهم كمطالع الزُهرِ
يتلون سرّ الموت في سورٍ****لم يتلُها أحدٌ مع السورِ
ويرتلون الجرح في ولهٍ****فكأنه لحنٌ على وترِ
خفّوا لداعي الموت يسبقهم****عزمٌ تحدّى جامد الصخرِ
مذ بان جنب اللَّه مقعدهم****ورأوه ملء الروح والبصرِ
هدروا كما تحمي لها أجماً****أسدٌ دماة الناب والظفرِ
وبناتُ آل اللَّه ترقبهم****بعيونها المرقاة بالسهرِ
يا نجمُ دونك عن منازلهم****لا تقتربْ منها ولا تدُرِ
لا تستمعْ لنداء والهةٍ****مكلومةٍ من بطشة القدرِ
أو تنظرنَّ إلى معذبةٍ****حرّى تودّع مهجة العُمُرِ
تسقي عيون البيد أدمعها****لتظلَّ مورقةً من الشجرِ
للَّه قد نذروا بقيّتهم****وتسابقوا يوفون بالنُذُرِ
والموت يرقبهم على حذرٍ****منهم وهم منه بلا حذرِ
نامت عيون الكون أجمعها****وعيونهم مشبوحة النظرِ
للَّه ترمقه ويرمقها****كبراً وهم يعلون في كبرِ
وأبو الفداء السبط يشحذها****بالعزم يوقظ ساكن الغيرِ
حتى إذا بان الصباح لهم****لم تدر هل بانوا من البشرِ
أم هم ملائكةٌ مطهرةٌ****يستمطرون الموت للطهرِ
هبطوا وعادوا للسماء معاً****في خير زادٍ عُدَّ للسفرِ
وهذه قصيدة
اللهُ ايُّ دمٍ في كربلاء سُفِـكا
للسيد جعفر الحلي
http://www.yahosein.com/kasaed/alaah.htm
هذه مجموعة من الشعر القيم، والنظم الرائع له (عليه السلام)، وجلها في المواعظ والأخلاق والمكارم والفخر، وهي منسوبة له عليه السلام .
نذكر من ذلك:
1- قال (عليه السلام) في الحث على الجود:
إذا جادت الدنيا عليك فجد بها****على الناس طراً قبل أن تتفلت
فلا الجود يفنيها إذا هي أقبلت****ولا البخل يبقيها إذا ما تولت
2- وقال (عليه السلام) في الاستغناء بالله تعالى عن الناس:
اغن عن المخلوق بالخالق**** تغن عن الكاذب والصادق
واسترزق الرحمن من فضله***فليس غير الله من رازق
من ظن أن الناس يغنونه****فليس بالرحمن بالواثق
أو ظن أن المال من كسبه***زلت به النعلان من حالق
3- وقال (عليه السلام) في الزهد في الدنيا:
كلما زيد صاحب المال مالاً****زيد في همه وفي الاشتغال
قد عرفناك يا منغصة العيش***ويا دار كل فان وبال
ليس يصفو لزاهد طلب الزهـ***ـد إذا كان مثقلاً بالعيال(1)
4- وقال (عليه السلام) لما زار مقابر الشهداء بالبقيع:
ناديت سكان القبور فأسكتوا****فأجابني عن صمتهم ندب الحشا
قالت أتدري ما صنعت بساكني***مزقت جثماناً وخرّقت الكسا
وحشوت أعينهم تراباً بعد ما****كانت تأذى باليسير من القذا
أمّا العظام فإنني مزقتها******حتى تباينت المفاصل والشوى
قطعت ذا من ذا ومن هذا كذا***فتركتها مما يطول بها البلى
5- وقال (عليه السلام) في الإعراض عن الدنيا:
لئن تكن الأبدان للموت أنشئت****فقتل امرئ بالسيف في الله أفضل
وإن تكن الأموال للترك جمّعت**فقلة سعي المرء في الكسب أجمل(2)
ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ ـــــــــــــــــــــــ
1- تاريخ ابن عساكر: 4/325.
2 - تاريخ ابن عساكر: 4/325.
شكرا جزيلا وبارك الله فيكم
شكرا على هذي القصيدة الجميلة
[media]http://[/media]
السلام عليكم اخوتي ورحمة الله وبركاته احب ان اشارككم الثواب بهذه القصيدة وهي لطمية بطبيعة الحال لزينب ام المصائب عليها السلام
يا حامي الدخيل
زينب أتحشم علي حامي الدخيل __ تكله هاي الخيل اجة رد الصهيل
وانظر بعينك علينه ...... شدوا أحبال بأدينه
وابنك حسين أنذبح والدم يسيل
***************************************
كوم يا حيدر وجاوب نخوتي __ مايهزك دمع عيني وحصرتي
لا اخو و لا ابن يرعى لحالتي
بكربلة انه غريبة ..... بوية شصعب من مصيبة
والبطل عباس مطروح الكفيل
******************************
بوية شحجيلك على ألصار وجرة ___ لوعلى العباس سبع الكنطرة
لوعلى أجساد الصحابة موذرة
لوعلى الطفل الصغير ...... ينظر بعينه اليصير
وطفلة هامت للغري تطلب دليل
******************************
بوية ضل حسين وحده بلا معين ___ ينظر شمال ويرد ينظر يمين
شال رأسه والتفت صوبك حزين
النجف عنه بعيدة ..... يدمدم أبيات القصيدة
حزن زينب يا علي أمسى ثجيل
******************************
بوية من شدوا أدينه بالحبال وبنتك الحرة يعتوهه الأنذال
شلون كلي أتخايل بنص الرجال
وانه بت حامي الحمية وأمي معروفة الزجية
كربلة مصابي تضل حزني الطويل
******************************
بوية والأطفال غركانه بدمه ____ وتنتخي واتصيح يا رب السمه
ريت يحظر جدنه حماي الحمه
هاي أيتامك تصيح ...... عالجثث تركض تطيح
وصفه يم حسين يم جسمه العويل
******************************
الشاعر الحسيني
أبو جعفر الزويني
السلام عليكم ورحمة الله وبركاته :
بارك الله فيك وجعلنا الله وأياكم من الموالين لرسالة الحسين وجده المصطفى عليه الصلاة والسلام
قصيدة محمد مهدي الجواهري/ فداء لمثواك
قصيدة فداء لمثواك / للشاعر محمد مهدي الجواهري بمناسبة اربعنينية الحسين.
* ألقاها الشاعر في الحفل الذي أقيم في كربلاء يوم 26 تشرين الثاني 1947، لذكرى استشهاد الحسين .
* نُشرت في جريدة " الرأي العام " العدد 229 في 30 تشرين الثاني 1947 .
* كُتب خمسة عشر بيتاً منها بالذهب على الباب الرئيسي الذي يؤدي إلى الرواق الحسيني
فداء لمثواك - لمحمد مهدي الجواهري
فِدَاءً لمثواكَ من مَضْــجَعِ تَنَـوَّرَ بالأبلَـجِ الأروَعِ
بأعبقَ من نَفحاتِ الجِنـانِ رُوْحَاً ومن مِسْكِها أَضْـوَعِ
وَرَعْيَاً ليومِكَ يومِ "الطُّفوف" وسَقْيَاً لأرضِكَ مِن مَصْـرَعِ
وحُزْناً عليكَ بِحَبْسِ النفوس على نَهْجِكَ النَّيِّـرِ المَهْيَـعِ
وصَوْنَاً لمجدِكَ مِنْ أَنْ يُذَال بما أنتَ تأبـاهُ مِنْ مُبْـدَعِ
فيا أيُّها الوِتْرُ في الخالدِينَ فَـذَّاً ، إلى الآنَ لم يُشْفَـعِ
ويا عِظَةَ الطامحينَ العِظامِ للاهينَ عن غَـدِهِمْ قُنَّـعِ
تعاليتَ من مُفْزِعٍ للحُتوفِ وبُـورِكَ قبـرُكَ من مَفْـزَعِ
تلوذُ الدُّهورُ فَمِنْ سُجَّدٍ على جانبيـه ومـن رُكَّـعِ
شَمَمْتُ ثَرَاكَ فَهَبَّ النَّسِيمُ نَسِيـمُ الكَرَامَـةِ مِنْ بَلْقَـعِ
وعَفَّرْتُ خَدِّي بحيثُ استراحَ خَـدٌّ تَفَرَّى ولم يَضْـرَعِ
وحيثُ سنابِكُ خيلِ الطُّغَاةِ جالتْ عليـهِ ولم يَخْشَـعِ
وَخِلْتُ وقد طارتِ الذكرياتُ بِروحي إلى عَالَـمٍ أرْفَـعِ
وطُفْتُ بقبرِكَ طَوْفَ الخَيَالِ بصومعـةِ المُلْهَـمِ المُبْـدِعِ
كأنَّ يَدَاً مِنْ وَرَاءِ الضَّرِيحِ حمراءَ " مَبْتُـورَةَ الإصْبَـعِ"
تَمُدُّ إلى عَالَـمٍ بالخُنُـوعِ وَالضَّيْـمِ ذي شَرَقٍ مُتْـرَعِ
تَخَبَّطَ في غابـةٍ أطْبَقَـتْ على مُذْئِبٍ منـه أو مُسْبِـعِ
لِتُبْدِلَ منهُ جَدِيـبَ الضَّمِيرِ بآخَـرَ مُعْشَوْشِـبٍ مُمْـرِعِ
وتدفعَ هذي النفوسَ الصغارَ خوفـاً إلى حَـرَمٍ أَمْنَـعِ
تعاليتَ من صاعِقٍ يلتظي فَإنْ تَـدْجُ داجِيَـةٌ يَلْمَـعِ
تأرّمُ حِقداً على الصاعقاتِ لم تُنْءِ ضَيْـراً ولم تَنْفَـعِ
ولم تَبْذُرِ الحَبَّ إثرَ الهشيمِ وقـد حَرَّقَتْـهُ ولم تَـزْرَعِ
ولم تُخْلِ أبراجَها في السماء ولم تأتِ أرضـاً ولم تُدْقِـعِ
ولم تَقْطَعِ الشَّرَّ من جِذْمِـهِ وغِـلَّ الضمائـرِ لم تَنْـزعِ
ولم تَصْدِمِ الناسَ فيما هُـمُ عليهِ مِنَ الخُلُـقِ الأوْضَـعِ
تعاليتَ من "فَلَـكٍ" قُطْـرُهُ يَدُورُ على المِحْـوَرِ الأوْسَـعِ
فيابنَ البتـولِ وحَسْبِي بِهَا ضَمَاناً على كُلِّ ما أَدَّعِـي
ويابنَ التي لم يَضَعْ مِثْلُها كمِثْلِكِ حَمْـلاً ولم تُرْضِـعِ
ويابنَ البَطِيـنِ بلا بِطْنَـةٍ ويابنَ الفتى الحاسـرِ الأنْـزَعِ
ويا غُصْنَ "هاشِـمَ" لم يَنْفَتِحْ بأزْهَـرَ منـكَ ولم يُفْـرِعِ
ويا واصِلاً من نشيدِ الخُلود خِتَـامَ القصيـدةِ بالمَطْلَـعِ
يَسِيرُ الوَرَى بركابِ الزمانِ مِنْ مُسْتَقِيـمٍ ومن أظْلَـعِ
وأنتَ تُسَيِّرُ رَكْبَ الخلـودِ مـا تَسْتَجِـدُّ لـهُ يَتْبَـعِ
تَمَثَّلْتُ يومَكَ في خاطـرِي ورَدَّدْتُ صوتَكَ في مَسْمَعِـي
وَمَحَّصْتُ أمْرَكَ لم أرْتَهِـبْ بِنَقْلِ " الرُّوَاةِ " ولم أُُخْـدَعِ
وقُلْتُ: لعـلَّ دَوِيَّ السنين بأصـداءِ حادثِـكَ المُفْجِـعِ
وَمَا رَتَّلَ المُخْلِصُونَ الدُّعَاةُ من " مُرْسِلِينَ " ومنْ "سُجَّـعِ"
ومِنْ "ناثراتٍ" عليكَ المساءَ والصُّبْحَ بالشَّعْـرِ والأدْمُـعِ
لعلَّ السياسةَ فيما جَنَـتْ على لاصِـقٍ بِكَ أو مُدَّعِـي
وتشريدَهَا كُلَّ مَنْ يَدَّلِي بِحَبْلٍ لأهْلِيـكَ أو مَقْطَـعِ
لعلَّ لِذاكَ و"كَوْنِ" الشَّجِيّ وَلُوعَاً بكُـلِّ شَـجٍ مُوْلـعِ
يداً في اصطباغِ حديثِ الحُسَيْن بلونٍ أُُرِيـدَ لَـهُ مُمْتِـعِ
وكانتْ وَلَمّا تَزَلْ بَـــرْزَةً يدُ الواثِـقِ المُلْجَأ الألمعـي
صَناعَاً متى ما تُرِدْ خُطَّةً وكيفَ ومهما تُـرِدْ تَصْنَـعِ
ولما أَزَحْتُ طِلاءَ القُرُونِ وسِتْرَ الخِدَاعِ عَنِ المخْـدَعِ
أريدُ "الحقيقةَ" في ذاتِهَـا بغيرِ الطبيعـةِ لم تُطْبَـعِ
وجَدْتُكَ في صورةٍ لـم أُرَعْ بِأَعْظَـمَ منهـا ولا أرْوَعِ
وماذا! أأرْوَعُ مِنْ أنْ يَكُون لَحْمُكَ وَقْفَاً على المِبْضَـعِ
وأنْ تَتَّقِي - دونَ ما تَرْتَئـِي- ضميرَكَ بالأُسَّـلِ الشُّـرَّعِ
وأن تُطْعِمَ الموتَ خيرَ البنينَ مِنَ "الأَكْهَلِيـنَ" إلى الرُّضَّـعِ
وخيرَ بني "الأمِّ" مِن هاشِمٍ وخيرَ بني " الأب " مِنْ تُبَّـعِ
وخيرَ الصِّحابِ بخيرِ الصُّدُورِ كَانُـوا وِقَـاءَكُ ، والأذْرَعِ
وقَدَّسْتُ ذِكراكَ لم انتحِـلْ ثِيَـابَ التُّقَـاةِ ولم أَدَّعِ
تَقَحَّمْتَ صَدْرِي ورَيْبُ الشُّكُوكِ يِضِـجُّ بِجُدْرَانِـهِ الأَرْبَـعِ
وَرَانَ سَحَابٌ صَفِيقُ الحِجَاب عَلَيَّ مِنَ القَلَـقِ المُفْـزِعِ
وَهَبَّتْ رِياحٌ من الطَّيِّبَـاتِ و" الطَّيِّبِيـنَ " ولم يُقْشَـعِ
إذا ما تَزَحْزَحَ عَنْ مَوْضِعٍ تَأَبَّى وعـادَ إلى مَوْضِـعِ
وجَازَ بِيَ الشَّـكُّ فيما مَعَ " الجدودِ " إلى الشَّكِّ فيما معي
إلى أن أَقَمْتُ عَلَيْهِ الدَّلِيـلَ مِنْ " مبدأٍ " بِدَمٍ مُشْبَـعِ
فأسْلَمَ طَوْعَا ً إليكَ القِيَـادَ وَأَعْطَاكَ إذْعَانَـةَ المُهْطِـعِ
فَنَوَّرْتَ ما اظْلَمَّ مِنْ فِكْرَتِي وقَوَّمْتَ ما اعْوَجَّ من أضْلُعِـي
وآمَنْتُ إيمانَ مَنْ لا يَـرَى سِوَى العَقْل في الشَّكِّ مِنْ مَرْجَعِ
بأنَّ (الإباءَ) ووحيَ السَّمَاءِ وفَيْضَ النُّبُوَّةِ ، مِـنْ مَنْبَـعِ
تَجَمَّعُ في (جوهرٍ) خالِصٍ تَنَزَّهَ عن ( عَرَضِ ) المَطْمَـعِ
أحسنتم يا شعراء يا حسينيون
أمجد ناصر العراق
اغتراب النور العاشق
كم من حبيب يهدي لحبيبه الجراح
اما انت حبك ابا عبد الله الحسين فحبك للجراح شفاء
اني احببتك حتى ذبت عشقا"
فأسكنتك في قلبي حتى لا احس بالفراق
أن مت في هواك متيما" فما ذلك الموت ولكن الموت
ان لا اهواك يا حسين يا شفيع الدمع و الامل
يخجل منك الالم وازنت الدمع بالدم حتى ابكيت الزمن
الحرية اليك تنتمي و الموت امامك ينحني
منك سيدي تعلمت ان الموت يفنى و الحياة ان قرنت
بطاعة الله لا تنتهي تعلمت منك ان اتحدى
فكيف اجازيك معلمي بجدك محمد و ابوك علي ادعو لي و لكل
مؤمن يا سيد الشهداء و حبيب النبي
يا حيا" عند الله يرزق نثرت بين يديك آمنياتي و رجائي
فاطلب من الله ان يكون عزيزا دمعي لا اجري لغيرك بكائي
من احبك لا يعرف المستحيل
فانت نور الله قتلوك عطشان بشط فرات غريب
حسين اسمك يخيف الطغاة و للمؤمنين حبك سفينة نجاة
كان قبلك خائفا" قلبي و بعشقك صار امان
هيهات ان انساك بعدما عانقت ذكراك حياتي
فكن لي انت الذكرى واقبل ان اكون النسيان و الماضي
تعلقت بترابك انفاسي
امتلئت بغرامك روحي فمن لجراحي
وقد جعلك ربي العلي الاعلى شفائي انت معناك الخلود
و الدنيا الدنية معناها الفناء
ارتقيت حتى عانقت ثم اعتليت السماء منك المعنى اشتق
و فاض بكاء احملك ياحبيبي امانة ان توصل سلامي لامك الزهراء
يا نور الله اخذ منك النو ر ضياء يا حسين نسيانك مستحيل
فانت ساكن فكري وهيهات ان تغيب
تعقشك روحي و عشق الروح ليس له مثيل
صورتك امامي صورتك لم ولن تفارق خيالي فصرت مجنونا" بحبك
يا غالي و عشقك توزع على اجزائي
يجري كدمي في شرياني فكيف حالي دون عشقك ياترى يكون
مؤكد فراغ كأني لم اكون فكما ليس للابد حد فذكراك تبقى في
القلب ما دام ينبض فأن مات فحبك ممزوج بروحي و الروح ما خلقت للفناء
عذرا حبيبي الكلمات قد لا تصل لمعنى العبرات فكيف اصف واحدا" من اصحاب الكساء
خلقت لاجلهم الحياة فهيهات ان يمربدربك الممات و انت سر الحياة
و معك النجاة لو اشتريت من الموت نفسي فبدون الكرامة لا معنى لها عندي
و ان كان لا بد بدرب الفناء ان امشي فحياتي وبقائي ان يهواك قلبي انت زهرة عمري
اعطيت الله كل شي فاعطاك ان تعطي
نورك حسين شق ليل الظلام و درب العشق نور لكنه ملي بالاشواك
فلما وصل نورك ارض العراق و العراق تحمل من الضلم ما لا يطاق
احتضنك ترابه و كم احتضن من الاحرار
فبعطرك تعطر و صار مسكا يتعطر به الناس و شفاء للمرضى وللخائف امان
أمجد ناصر العراق
[email protected]
اغتراب النور العاشق
كم من حبيب يهدي لحبيبه الجراح
اما انت حبك ابا عبد الله الحسين فحبك للجراح شفاء
اني احببتك حتى ذبت عشقا"
فأسكنتك في قلبي حتى لا احس بالفراق
أن مت في هواك متيما" فما ذلك الموت ولكن الموت
ان لا اهواك يا حسين يا شفيع الدمع و الامل
يخجل منك الالم وازنت الدمع بالدم حتى ابكيت الزمن
الحرية اليك تنتمي و الموت امامك ينحني
منك سيدي تعلمت ان الموت يفنى و الحياة ان قرنت
بطاعة الله لا تنتهي تعلمت منك ان اتحدى
فكيف اجازيك معلمي بجدك محمد و ابوك علي ادعو لي و لكل
مؤمن يا سيد الشهداء و حبيب النبي
يا حيا" عند الله يرزق نثرت بين يديك آمنياتي و رجائي
فاطلب من الله ان يكون عزيزا دمعي لا اجري لغيرك بكائي
من احبك لا يعرف المستحيل
فانت نور الله قتلوك عطشان بشط فرات غريب
حسين اسمك يخيف الطغاة و للمؤمنين حبك سفينة نجاة
كان قبلك خائفا" قلبي و بعشقك صار امان
هيهات ان انساك بعدما عانقت ذكراك حياتي
فكن لي انت الذكرى واقبل ان اكون النسيان و الماضي
تعلقت بترابك انفاسي
امتلئت بغرامك روحي فمن لجراحي
وقد جعلك ربي العلي الاعلى شفائي انت معناك الخلود
و الدنيا الدنية معناها الفناء
ارتقيت حتى عانقت ثم اعتليت السماء منك المعنى اشتق
و فاض بكاء احملك ياحبيبي امانة ان توصل سلامي لامك الزهراء
يا نور الله اخذ منك النو ر ضياء يا حسين نسيانك مستحيل
فانت ساكن فكري وهيهات ان تغيب
تعقشك روحي و عشق الروح ليس له مثيل
صورتك امامي صورتك لم ولن تفارق خيالي فصرت مجنونا" بحبك
يا غالي و عشقك توزع على اجزائي
يجري كدمي في شرياني فكيف حالي دون عشقك ياترى يكون
مؤكد فراغ كأني لم اكون فكما ليس للابد حد فذكراك تبقى في
القلب ما دام ينبض فأن مات فحبك ممزوج بروحي و الروح ما خلقت للفناء
عذرا حبيبي الكلمات قد لا تصل لمعنى العبرات فكيف اصف واحدا" من اصحاب الكساء
خلقت لاجلهم الحياة فهيهات ان يمربدربك الممات و انت سر الحياة
و معك النجاة لو اشتريت من الموت نفسي فبدون الكرامة لا معنى لها عندي
و ان كان لا بد بدرب الفناء ان امشي فحياتي وبقائي ان يهواك قلبي انت زهرة عمري
اعطيت الله كل شي فاعطاك ان تعطي
نورك حسين شق ليل الظلام و درب العشق نور لكنه ملي بالاشواك
فلما وصل نورك ارض العراق و العراق تحمل من الضلم ما لا يطاق
احتضنك ترابه و كم احتضن من الاحرار
فبعطرك تعطر و صار مسكا يتعطر به الناس و شفاء للمرضى وللخائف امان
ادعو لكاتبها الشاعر امجد ناصر و انشروهل بكل مكان لنصرة الحسين ع
اروع القصائد التي استمع اليها في هذه الايام هي:
عباس يا عيوني - الرادود باسم الكربلائي
http://www.youtube.com/watch?v=-EgSv0SxJ1g
لطميه يالقاصد قبر حسين -الرادود الحسيني باسم الكربلائي
http://www.youtube.com/watch?v=tOzOy...01C40A&index=1
أم البنين تنوح - نزار القطري
http://www.youtube.com/watch?v=gi0UI...01C40A&index=0
إن كان هناك قصائد اخرى يستمع اليها الاخوة الكرام فأرجوا نقلها لنا.
هناك قصيدة كانت تعرضها قناة الفرات، لا اتذكر اسمها، اعتقد اسمها (شبل حيدر) بحثت عنها و لكن لم اجدها. هناك قصيدة بإسم شبل حيدر للشيخ جليل الكربلائي في اليوتيوب و لكن ليست ما ابحث عنه.
نزار القطري- بفخار رافضية
http://www.youtube.com/watch?v=jZrEftxwB6k
دمعتي و نحيبي ملا جليل الكربلائي
http://www.youtube.com/watch?v=gmpFzGPEAGE
[align=center]اشلون بيه لحسين الاكرف [/align]
http://www.youtube.com/watch?v=cY2m_b-GEpo
http://www.youtube.com/watch?v=5809I1pK0mQ
اخوتي اهدي اليكم رائعة السيد
عبد الحسين الشرع
{شلون بيه وثكل وزن احسابي}
..ـشلون بية لو قرب مني الأجلـ..
اشلـون بيَّ لو قرب مني الأجـــل
و أخـذ سمعي الموت والساني انثجـل
ظلَّت اعيوني تدير اعلى الأهـــل
تشوفهـا اتهل الدمـع لمصـابــي
.........
اشلـون بي النفـس لو مني خمــد
او مني ملك الموت أخذ روحي او صعد
او للمغيسـل طلّعـوا مني الجـسـد
او قام المغسـل ايجـرد اثيـابــي
............
اشلـون بي ابكـفـن لو لفـونـي
للقبر عقب الغسـل شـالـونــي
او نزلوني ابحفـرتـي او وارونــي
او قـام حفّـاري يهيـل اترابــي
.............
اشلـون بي لو مسيـت ابحفـرتـي
دار غربة او ويل حـالـة الغربتـي
لا عمـل وياي و يرد وحـشتـي
و ابعدت عنـي هلـي و أحبابـي
...............
اشلـون بي لو ضغـط جسمي القبر
او قـام من خشمي حليب أمي يدر
اشلـون حالي امن اوقف بيوم الحشر
او ياخـذ المعبـود باستجـوابـي
.............
اشلـون منكـر لو لفـانـي للقبر
او قـام ينشـد بيش قضيت العمـر
شنهو ذاك الوقت من عنـده العـذر
و شنهو عن ذيك المعاصي اجوابــي
...............
اشلـون بي امن انفـرد بَعمـالــي
و الذنوب اتصير كلهـا اكبـالــي
و ادري منكر ما يروف ابحـالــي
و لا ابحكـم الله عليَّ ايحــابــي
...............
اشلـون بيَّ امن اوقف بيوم الحسـاب
شايل اذنوبي او جـدَّامـي الكتـاب
شنهو عذري او شنطي للباري جواب
من يعاتبنـي او يـزيـد اعتـابـي
...............
اشلـون بي امن التفت يسرى او يمين
ابيوم هوله ايشيـب من عنـده الجنين
مـال مـا ينفـع و لا تنفـع بنيـن
او لا ندم ينفـع و اعـضَّ ابنـابـي
..............
مـا يظل عنـدي وسيلة و لا أمـل
غير حـب المرتـضـى خير العمـل
حـاشـا لنّه ايعفينـي ابذاك المحـل
و انـوخ ابوادي حمـاه ركـابــي
................
و اصد للمحشر و أعـاين للحسيـن
موكـب اينـادي شفيـع المذنبيـن
شيعتـي اغفـر يا الـه العـالميـن
ابجاه دمي المنَّـه صـار اخضـابـي
.................
مهيـت لجلـك يا الهـي بالشمـل
حتى يـا معبـود عبد الله الطـفـل
او راحت اعيالـي سبايا اعلى الهـزل
عقب ذبح أهلي او حـرق أطنابــي
...................
اشريت منَّك شيعتـي ابدم ركبتــي
حتى تغفـر بالقيـامـة الشيعتــي
شوف حالي او شوف حالة جبدتـي
صوبونـي او طحت امنِ اصوابــي